ZUS w piśmie z 9 marca 2023 r. dla indywidualnego przedsiębiorcy wskazał, iż przy ustalaniu podstawy wymiaru składki zdrowotnej w przypadku sprzedaży środka trwałego, przedsiębiorca nie musi obniżać kosztu amortyzacji za lata poprzedzające rok 2022 do wysokości ceny sprzedaży. Sprzedaż środka trwałego będzie wykazana w deklaracji VAT-7, tak jak każda inna sprzedaż realizowana przez podatnika. W przeciwieństwie do zakupu środków trwałych, ich sprzedaż nie Ważne, by wydatki związane są z przystosowaniem obcego środka trwałego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, powodowały jego ulepszenie. Dlatego też podatnik, ponosząc koszty na obcy środek trwały, powinien rozliczać je w kosztach podatkowych za pomocą odpisów amortyzacyjnych. cash. Podatnicy niekiedy sprzedają wyposażenie przedsiębiorstwa, np. używany sprzęt komputerowy lub telefony, swoim pracownikom. Stanowi to dostawę towarów, a więc czynność opodatkowaną w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Przy czym tego typu transakcje są często przeprowadzane na warunkach korzystnych dla pracowników, przykładowo za symboliczną kwotę (np. 1 zł). Przepisy ustawy o VAT nie stoją temu na przeszkodzie. Niemniej jednak, należy zwrócić uwagę na szczególne zasady ustalania podstawy opodatkowania wskazane w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług. Jak stanowi natomiast art. 32 ust. 2 ustawy o VAT, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje gdy między kontrahentami zachodzą powiązania wynikające ze stosunku pracy. Polecamy: Biuletyn VAT Powyższe regulacje mogą dotyczyć sprzedaży za cenę niższą od rynkowej, jeżeli jest ona dokonywana pomiędzy pracodawcą a jego pracownikiem. Podobnie rozstrzygają organy podatkowe, czego przykładem jest interpretacja Ministra Finansów z r., znak W konsekwencji, podatek VAT należy obliczyć od wartości rynkowej sprzętu sprzedawanego pracownikom, a nie od zapłaconej przez nich kwoty. Przy czym, w świetle art. 2 pkt 27b pkt a ustawy o VAT, wartością rynkową jest całkowita kwota, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów, nabywca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów, przez wartość rynkową rozumie się w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy. W związku z powyższym, wartość rynkową ustala się w momencie dokonywania dostawy. Poza tym, należy brać pod uwagę stan sprzętu. Jeżeli więc będzie on zużyty lub częściowo zniszczony, to podstawa opodatkowania może być obniżona w stosunku do wartości sprzętu nowego (niezużytego, niezniszczonego). Sprzedaż towaru na rzecz pracowników zasadniczo nie musi być ewidencjonowana na kasie rejestrującej (fiskalnej). Stanowi o tym § 2 ust. 1 w zw. z poz. 36 załącznika do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Należy jednakże wspomnieć o wyjątku od powyższego zwolnienia. Jak stanowi bowiem § 8 ust. 3 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2018 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 36 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych nie stosuje się. Regulacja ta sprawia, że wskazane zwolnienie zostanie utracone, jeżeli podatnik zaewidencjonuje na kasie rejestrującej (choćby raz) jakąkolwiek sprzedaż na rzecz swoich pracowników. Przy czym warto jeszcze dodać, że stosownie do § 2 ust. 1 w zw. z poz. 50 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania dostawę towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych podlegających amortyzacji, jeżeli czynność ta w całości została udokumentowana fakturą. Sprzedaż środka trwałego nigdy nie musi więc być rejestrowana na kasie (pod warunkiem, że podatnik udokumentuje tę czynność fakturą). Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE - Przedsiębiorca sprzedał 30 września 2018 r. środek trwały (samochód osobowy) osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Sprzedaż została udokumentowana paragonem fiskalnym. Przychód ze sprzedaży samochodu przedsiębiorca ujął w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie miesięcznego raportu fiskalnego z 30 września 2018 r. 8 października 2018 r. nabywca zażądał wystawienia faktury, co przedsiębiorca uczynił tego samego dnia. Do egzemplarza faktury pozostającego u przedsiębiorcy dołączony został paragon fiskalny odebrany od nabywcy. Czy do podatkowej księgi przychodów i rozchodów należy wprowadzić także fakturę potwierdzająca sprzedaż tego środka trwałego? – pyta czytelniczka. Podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami(zob. § 12 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów; dalej: rozporządzenie). Czytaj także: Stary laptop i samochód obniży firmowy podatek Na koniec dnia albo miesiąca Podatnicy, którzy ewidencjonują obrót przy zastosowaniu kas rejestrujących, robią zapisy w księdze na podstawie danych wynikających z raportów dobowych, skorygowanych o kwoty mające wpływ na wysokość przychodu (zob. § 20 ust. 1 rozporządzenia). Podatnicy ci mogą także wprowadzać zapisy do księgi na koniec każdego miesiąca, w terminie określonym w § 30 ust. 1 rozporządzenia, tj. nie później niż do 20. dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, na podstawie danych wynikających z raportów miesięcznych skorygowanych o kwoty mające wpływ na wysokość przychodu (zob. § 20 ust. 2 rozporządzenia). Dane wynikające z raportów dobowych lub raportów miesięcznych koryguje się na podstawie odrębnych ewidencji. Korekty, które nie podlegają ujęciu w odrębnych ewidencjach, podatnik opisuje na odwrocie raportu dobowego lub miesięcznego (zob. 20 ust. 5 rozporządzenia). Trzeba dołączyć oryginał paragonu Wystawiając fakturę dla osoby fizycznej, podatnik VAT dołącza do egzemplarza faktury pozostającego u niego oryginał paragonu fiskalnego potwierdzającego sprzedaż udokumentowaną także tą fakturą. Faktur wystawionych do paragonów fiskalnych nie ujmuje się w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jak bowiem wynika z § 20 ust. 4 rozporządzenia, podatnicy, którzy ewidencjonują obrót przy zastosowaniu kas rejestrujących, nie wpisują do księgi kwot wynikających z faktur dokumentujących sprzedaż uprzednio zarejestrowaną przy zastosowaniu kas rejestrujących. Są natomiast obowiązani do połączenia w sposób trwały zwróconych oryginałów paragonów fiskalnych z kopiami wystawionych faktur. Dochód opodatkowany dwukrotnie W sytuacji, gdyby podatnik wystawił fakturę do paragonu i nie dołączył do egzemplarza faktury pozostającego u niego oryginału paragonu odebranego nabywcy, to istnieje ryzyko, że ogary podatkowe uznają, iż do podatkowej księgi przychodów i rozchodów powinna być wprowadzony przychód zarówno z paragonu fiskalnego (ujętego łącznie w raporcie fiskalnym), jak i faktury. To oczywiście doprowadziłoby do dwukrotnego opodatkowania tego przychodu podatkiem dochodowym. Niektóre organy podatkowe akceptują jednak pogląd, że w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej uprzednio na kasie fiskalnej, a następnie na żądanie nabywcy udokumentowanej fakturą (bez oryginału paragonu fiskalnego odebranego nabywcy dołączonego do egzemplarza faktury pozostającego u sprzedawcy), brak jest podstaw prawnych do dwukrotnego zaewidencjonowania tej sprzedaży w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a w konsekwencji również do dwukrotnego opodatkowania dochodu uzyskanego z tej transakcji. Warunkiem jest, aby podatnik - sprzedawca nie miał możliwości pozyskania paragonu fiskalnego, ale na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej oraz innych dowodów (np. umowy sprzedaży) był w stanie wykazać, że uzyskany z tej sprzedaży przychód podlegał już ujęciu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów (zob. interpretację dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 marca 2012 r., IBPBI/1/415-1290/11/BK). Autor jest doradcą podatkowym Podstawa prawna: § 20 rozporządzenia ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (tekst jedn. DzU z 2017 r., poz. 728 ze zm.) art. 106b ust. 1 i 3 oraz art. 106h ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. DzU. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.) Kasa fiskalna jest urządzeniem do ewidencjonowania sprzedaży i takie jest jej główne zastosowanie. Może być ona spokojnie wpisana w poczet środków trwałych zwłaszcza jeśli kosztowała dosyć dużo, a często kasy fiskalne potrafią kosztować nawet kilka tysięcNiezależnie od tego ile kosztuje kasa fiskalna, a koszt może wahać się pomiędzy kilkaset a kilka tysięcy złotych, to ma ona jedno zasadnicze przeznaczenie, mianowicie służy do ewidencjonowania sprzedaży, gdy naszymi klientami są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz rolnicy ryczałtowi. Z kasą fiskalną sprawa wygląda także tak, że jest ona obowiązkowa dla konkretnych przedsiębiorców oraz takich co osiągają wysokie obroty handlowe. Obowiązek jej posiadania nakłada na przedsiębiorców rozporządzenie Ministerstwa Finansów. Sprzedawcy kas fiskalnych nie muszą więc obawiać się o brak popytu na towar przez nich co z przedsiębiorcami? Kasa fiskalna staje się częścią majątku firmy, a więc powinna być odpowiednio zaksięgowana, a mianowicie jakoś środek trwały firmy, czyli w rubryce gdzie znajdują się nieruchomości należące do firmy. Kasa fiskalna jako środek trwały Jak zauważa portal patrząc z punktu widzenia podatku dochodowego kasa fiskalna może zostać uznana za środek trwały podlegający amortyzacji. Jako, że kasy fiskalne podlegają pod grupę księgową KŚT 669, to stawka amortyzacyjna dla kas fiskalnych plasuje się na poziomie 20% rocznie, choć może być także wpisana w grupę KŚT 491 jeżeli kasę fiskalną przypisze się do grupy razem ze sprzętem komputerowym. Aby kasa fiskalna stała się środkiem trwałym musi spełnić jednak pewne warunki. Pierwszy z warunków jest taki, że musi ona stanowić własność lub współwłasność przedsiębiorcy, który dokonuje ewidencji księgowej. Dzień, w którym zapisujemy datę, że kasa została przyjęta do środków trwałych firmy musi być zdolna do użytku i móc wystawiać paragony oraz działać w pełni prawidłowo. Aby spokojnie rozliczyć kasę fiskalną z możlwiością jej amortyzacji jako sprzętu trwałego, to musi służyć nam co najmniej przez 1 rok. Czwartym warunkiem możliwości zamortyzowania kasy fiskalnej jest jej używania do celu konkretnej firmy na którą jest ona zapisana. Wartość kasy fiskalnej a środek trwały W przypadku gdy kasa fiskalna jest jednak warta mniej niż 3 500 zł (lub warta dokładnie tyle), to zamiast wpisać ją w poczet środków trwałych możemy wliczyć ją w ciężar kosztów uzyskania przychodu w miesiącu, w którym została w pełni przystosowana do działania i oddana do użytku w naszym przesiębiorstwie.

sprzedaż środka trwałego a kasa fiskalna